De eerste weken

De woensdag na mijn eerste wandeling, wilde ik Manly gaan verkennen. De weersvoorspellingen beloofden niet veel goeds, maar vol goede moed ben ik in de bus gestapt. Eenmaal in Manly aangekomen kwamen de wolken tevoorschijn, werd de lucht heel donker en begon het erg hard te waaien! Dussss….. er zat niets anders op dan de winkels te bekijken. Natuurlijk niet vervelend(A) Maar wat wel vervelend was, is dat ik niet veel kon kopen gezien ik de heenweg al teveel kilo’s in de koffer had (oeps).

Nu zitten mijn eerste weken erop! Volgens de ouders was het de bedoeling dat ik me er direct ‘thuis’ ging voelen, maar dat heeft toch echt wel 2 weken geduurd! Het was flink wennen zo bij een vreemd gezin in huis… Wennen aan de omgeving, wennen aan de ouders en kids, wennen aan het idee dat je alleen naar de andere kant van de wereld bent gegaan, wennen aan auto’s die links rijden en dus wennen aan het eerst naar rechts kijken ipv naar links met het oversteken en zelfs wennen aan al die engels sprekende mensen om me heen!! (om moe van te worden :-p)

Wat is het hier anders en wat is er veel te zien!! Om te beginnen een school waarbij ieder lokaal een apart gebouw heeft en dus iedere klas z’n eigen ingang heeft, een school met een zeer groot aantal beleefde kinderen waarvan ze met een grote groep nog gewoon tikkertje kunnen doen zonder elkaar te slaan en schoppen en zonder ruzie te maken, een school met veel diversiteit in activiteiten waarin ieder kind tot zijn/haar recht kan komen en een school waarbij elke klas iedere dag twee leerkrachten (engels en frans) heeft!! Wauw… daar zou Nederland nog wat van kunnen leren (als er geld en ruimte was…).

Vorig weekend ben ik een dag met het gezin mee geweest om te wandelen in een heel mooi en bijzonder park! En wat zag ik daar…… zomaar 2 wallaby’s in het wild. Wauw! Ik had niet verwacht die daar tegen te komen (nog geen 15 minuten bij het huis vandaag bijna midden in de stad). Bijzonder om die beesten te zien en vooral bijzonder om te zien dat niemand er wat op uit doet. Haha voor de rest van de aanwezigen was het allemaal ‘normaal’ , maar voor mij natuurlijk niet. Dat was een leuke ervaring, waarbij ik thuis kwam met een verbrand hoofd! Verbranden in de winter… wie had dat nou gedacht? Nu op naar de grote kangaroe’s, koala’s en krokodillen!

Ook ben ik de bus in gestapt met de instelling: ik zie wel waar ik uit kom. Erg leuk (al zeg ik het zelf)! Fijn om te weten dat de ouders standby staan voor het geval dat ik verdwaal :-p Al zal dat hier niet nodig zijn! De bevolking is erg vriendelijk en wil graag iedereen helpen. Of je als toerist nou engels spreekt of niet, ze doen er alles aan om je te helpen! Dit zorgt ervoor, dat je met een heel veilig en geruststellend gevoel over straat loopt.

De afgelopen week heb ik met wat andere au pairs een drankje gedronken. Leuk om te horen hoe anderen Australië en het ‘weg zijn van huis’ ervaren!!

Afgelopen zaterdag voelde het heel vreemd. Het was zowaar 27 graden in de winter…. Bizar om te denken dat het winter is en bizar om te zien dat als ik het koud heb, iedereen in een korte broek en t-shirt loopt en als ik het warm heb (al gebeurt dat zelden) veel mensen in een lange broek met jas aan lopen…. Nou hoorde ik dat dat kwam, doordat mensen hier bang zijn voor de zon en de gevolgen hiervan. Dat verklaard dus een hoop.

Tot dus ver mijn ervaringen in het mooie Australië. Helaas is het vanaf zondag al regenachtig en geen mooi weer. Maar de vooruitzichten voor het weekend zijn gelukkig weer goed! Dus op naar Sea- en Wildlife van Sydney, de Darling harbour en de Whale watching!! Genoeg te doen dus de aankomende week / weken.

Ps…. Insecten status: Nog steeds non-actief :-p